Als Chinezen toeristen door Ulaanbaatar - Reisverslag uit Ulaanbaatar, Mongolië van Denise & Michael - WaarBenJij.nu Als Chinezen toeristen door Ulaanbaatar - Reisverslag uit Ulaanbaatar, Mongolië van Denise & Michael - WaarBenJij.nu

Als Chinezen toeristen door Ulaanbaatar

Door: Michael & Denise

Blijf op de hoogte en volg Denise & Michael

03 Oktober 2015 | Mongolië, Ulaanbaatar

Zaterdag 3 oktober

Vandaag vertrekken we uit onze Ger en het nationale park Terelj. Samen met onze gids, de chauffeur en twee andere toeristen afkomstig uit Singapore. In anderhalf uur rijden wij naar ons hotel in de hoofdstad UB, ofwel Ulaanbaatar. Tijdens de rit naar ons hotel komt Denise met het idee om een chauffeur te huren, die ons door de stad naar alle bezienswaardigheden rijdt. Bij het hotel vragen we aan onze gids wat de mogelijkheden zijn en wat dit ongeveer gaat kosten. Na lang discussiëren tussen onze gids en de receptioniste van het hotel, geeft onze gids aan dat wij met onze huidige chauffeur door de hele stad kunnen en dit gaat ons 75.000 tugrik kosten (omgerekend ongeveer 34 euro). Wij besluiten dit te doen, omdat het te voet niet te doen is om alles in de stad te kunnen zien. Als eerste rijden wij naar een boeddhistisch tempelcomplex in de stad. Op het complex lopen wij rond en kijken vooral naar de monniken die in traditioneel gewaad rondlopen. De tempels en bijgebouwen zien er iets minder netjes en onderhouden uit. Af en toe krijg ik het idee dat niet de tempels maar juist wij de bezienswaardigheid zijn, zeker als sommige andere bezoekers stiekem foto's van ons proberen te maken. Vervolgens rijden wij door naar het plein van de stad, Sukhbaatar plein. Op dit plein staat een beeld van de gelijknamige Sukhbaatar op zijn paard. Aan een kant van het plein staat een enorm marmer gebouw met een brons beeld van Chinggis Khan, in dit gebouw zit het parlement van Mongolië. Allemaal zijn we enorm onder de indruk van het gebouw, het is onmens groot, mooi en veel moderner dan wij hadden verwacht in Mongolië. Na het bekijken van de enorme Chinggis hebben wij trek gekregen en besluiten te gaan eten in een restaurant gelegen aan het plein. Direct na de lunch stormen wij het nationaal museum van Mongolië in. Hier vinden wij de historie van het land, hoe leefden de mensen in de prehistorie tot aan het heden. Wat mij vooral interesseerde zijn de verhalen, beelden en overblijfselen uit de tijd van het grote Mongolië. Het land dat zoveel veroverde en lang heerste over een enorm gebied. Met al deze indrukken worden wij verder gebracht en wel naar een van de bekende shopping malls, daar slaan wij de boodschappen in voor onze treinreis morgen. Om de hoek van de winkels zit het café Amsterdam, natuurlijk gaan wij hier een kijkje nemen en wat drinken. Uiteindelijk valt het wat tegen, de serveersters kunnen amper Engels en er staat totaal niets Nederlands op de kaart, daarom zijn wij na een drankje ook snel weer gegaan. We stappen weer in de auto en worden naar onze laatste stop gebracht, een uitkijkpunt over de stad. Voordat we de klim naar boven maken rijden we eerst langs een immens grote gouden boeddha. Dit beeld is 40 meter hoog en erg imposant om te zien. Onze gids rijdt ons vervolgens halverwege de berg op, het laatste stuk klimmen we zelf naar boven. Boven hebben we een schitterend uitzicht over Ulaanbaatar. De stad van 1,5 miljoen mensen, dit is ongeveer de helft van de totale Mongoolse bevolking. Hierna zit onze rondleiding door de stad erop. Dit maakt onze chauffeuse duidelijk door een vriendin te bellen die wel Engels spreekt. Ik krijg haar aan de telefoon en zij geeft aan dat het erop zit en vraagt waar wij heengebracht willen worden. Ik vraag haar of het mogelijk is om ergens een shirt te kopen van het Mongoolse voetbalteam, zij geeft aan dat dit kan en geeft onze chauffeuse instructies. Wij rijden door de stad naar een souvenir winkel. Daar brengt de chauffeuse ons naar binnen en wijst een paar echt Mongoolse schoenen aan, een misverstand dus. Wij wagen nog een poging, de chauffeuse belt weer de vriendin en nu probeert Gerwin uit te leggen waar we naar op zoek zijn, maar de beste vrouw begrijpt het niet en vraagt of wij het naar haar kunnen sms'en. Dit doen wij en even later belt ze terug met de boodschap dat dit niet mogelijk is. Dan vragen wij ons chauffeuse ons terug te brengen naar het hotel. Wij gaan nog even uit eten en bereiden ons daarna voor op onze doortocht morgen.

  • 07 Oktober 2015 - 16:13

    Linda Gesell:

    Wat een leuke verhalen!!

    Jullie maken wat mee daar! Geniet er van

    groetjes,

    Linda

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Denise & Michael

Actief sinds 20 Aug. 2015
Verslag gelezen: 266
Totaal aantal bezoekers 6640

Voorgaande reizen:

20 September 2015 - 17 Oktober 2015

From Siberian cold to dog on a plate

Landen bezocht: