Na anderhalve dag in de trein gezeten te hebben komen we 's middags aan in Beijing. Onze gids staat ons op te wachten op het station, een nonchalante maar vrolijke Chinees. Nonchalant vanwege zijn houding en kleding stijl, slobber joggingbroek, sportshirt en z'n petje scheef op zijn hoofd. Maar toch een zeer vriendelijke en behulpzame man die lekker robot Engels spreekt. Na een korte wandeling naar het busje maken we ook kennis met onze chauffeur voor de komende dagen. Deze man later benoemd als vrolijke Frans is een leuke man die continu zwaait wanneer hij je in z'n oog krijgt. Helaas spreekt hij geen Engels dus verder dan zwaaien en vrolijk knikken komen we niet. Beide mannen brengen ons naar het hotel en na een kleine uitleg van onze gids over het programma morgen kunnen we inchecken en zelf alvast even de stad bekijken. Mike en ik besluiten om lekker rustig door de buurt te wandelen en wat te lunchen. Stefan en Gerwin gaan het olympisch stadion bekijken in het noorden van de stad. Nadat we ons hotel uitstappen en de straat inlopen begint het al meteen te leven. Ons hotel ligt dicht bij de noordingang van de verboden stad en onze straat Shatan back street is een lekker chaotisch straatje met allerlei kleine ondernemingen. We lopen door de straat naar een bank zodat we even Chinees geld kunnen halen. Daarna gaan we op zoek naar een restaurant zodat we eindelijk het heerlijke eten kunnen proeven. We volgen wat locals een restaurant in dat eruit ziet als een soort MacDonalds maar dan met dumplings, de MacDumpling dus! Omdat de rijen hier erg groot zijn gaan we even verder kijken we komen bij een leuk tentje uit waar we wat verschillende gerechten bestellen. Meteen zien we de grote verschillen tussen Nederland en China, de obers staan ergens in een hoekje en komen alleen aan je tafel als je ze roept. Dit zou in Nederland als onbeschoft worden afgedaan. De gerechten zijn heerlijk maar ook hier doen we weer een ontdekking, de botjes worden niet van het vlees afgehaald iets waar Mike minder blij mee is. Na een geslaagde eerste lunch lopen we langs de verboden stad en besluiten we daarna om een wandeling te maken door een Hutong (dit zijn de originele kleine wijkjes waar de stad vroeger uit bestond). Volgens onze hoe en wat China zou dit een leuke wijkje zijn met een bekende steeg waar allerlei cafeetjes zitten. Na een flinke wandeling die op de kaart toch wat kleiner leek komen we bij een mooie Chinese houten poort, hier is het erg druk en we besluiten maar gewoon met de stroom mee te lopen. Dit blijkt een goede keuze te zijn want we bevinden ons nu op de hoofdstraat van de Hutong. Overal waar je kijkt zie je winkels en etenstentjes, en overal om je heen lopen mensen! We lopen een tijdje door deze straat en besluiten dan om af te buigen naar een zijstraatje deze brengt ons naar het Qian Hai meer waar het net een kermis lijkt, overal flitsen lichten en staan er mensen spulletjes en snacks te verkopen. We zoeken een leuk restaurant op en gaan boven voor het raam zitten zodat we een goed uitzicht hebben op de mensen die voorbij lopen. Hier bestellen we wat dumplings en wat roerbak met rundvlees. Het wordt een heerlijke maal en een leuke belevenis. Elke keer als wij een ober roepen, komt er eerst een die geen Engels kan, dit levert hilarische momenten op. Na het eten lopen we nog even langs het meer en terug naar het hotel. We verheugen ons op de volgende dag in Beijing!