Nationaal park Terelj

Donderdag 1 oktober

Om 5:40 uur in de morgen komen wij aan op het station in Ulaanbaatar, het is nog donker als wij aankomen. Bepakt en al lopen wij de trein uit, op het perron staan tientallen Mongoolse mensen, sommige met een gericht doel het ophalen van een specifieke groep en anderen puur om als taxichauffeur te dienen. Wij zoeken naar Mr. Ganbald, echter na enig zoeken blijkt het een vrouw te zijn die ons ophaalt, familie waarschijnlijk. Ze brengt ons mee naar de auto waar een vrouwelijke chauffeuse op ons wacht. Onze tocht richting het nationale park Terelj begint. Wij rijden eerst een stuk door de hoofdstad Ulaanbaatar, tijdens het rijden legt onze gids al het een en ander uit over Mongolië. Ze vertelt over de worstelcompetitie, het nationale circus en over de mooie overheidsgebouwen. Als we net het park inrijden stoppen wij om een berg met stenen, een Oovo genaamd, te bekijken die voor de Boeddhisten een religieuze waarde heeft. Vanaf het punt waar deze stapel ligt kun je meteen zien hoe mooi het park is met uitgestrekte valleien en puntige bergen. Na een half uur rijden, zijn wij in ons kamp en krijgen wij een vier persoons Ger toegewezen. Van binnen ziet de Ger er mooi uit met houten latten die compleet beschilderd zijn en een haard. Door de haard is het er ook enorm warm binnen, toch besluiten wij aan het tafeltje een kop koffie of thee te drinken. Even later krijgen wij een heerlijk ontbijt van onze gastheren. Met het ontbijt als bodem besluiten wij samen met de gids een berg te beklimmen. Tijdens de beklimming vertelt de gids van alles over Mongolië en de omgeving. Wij kijken elke keer onze ogen uit, vanwege de schitterende panorama beelden en mooie natuur. Twee uur wandelen later lopen wij weer in het kamp en gaan wij lunchen. De lunch bestaat uit groentesoep en dumplings gevuld met gehakt. Tijdens de lunch besluiten wij te gaan paardrijden, met een gids rijden wij een stukje paard door het schitterende landschap. Het paardrijden is nog niet achter de rug en wij besluiten de berg aan de andere kant van de vallei te gaan beklimmen. Ook van daar hebben wij schitterende uitzichten en kijken wij onze ogen uit. Aan het eind van de beklimming zitten wij er aardig doorheen en gaan we terug naar onze Ger. Daar zetten wij het haardje weer aan en komen wij even bij. In onze Ger krijgen wij het avondeten, een klein beetje huzarensalade, daarna vijf kleine gehaktballen met wat rijst en een aantal slierten rode kool. Als nagerecht krijgen we een chocoladereep. Met hongerige ogen kijken we elkaar aan, hopend op nog een beetje eten, echter zullen we het ermee moeten doen. Vlak voor het slapen wordt de haard nog aangezet en dan gaan we slapen.

Vrijdag 2 oktober

Vannacht was het erg koud, de haard was gedoofd en de wind waait door de tent. Om iets voor 8 uur komt onze kamp beheerder het haardje weer aanzetten. We warmen even op en gaan aan het ontbijt. Dit keer bestaat het ontbijt uit porridge (rijst met melk) en brood met beleg. Na het ontbijt krijgen we 10 minuten om ons klaar te maken en gaan we wandelen. Tijdens de wandeling krijgen we enorm mooie bergen te zien en verschillende landschappen. Ook laat onze gids Mongolische muziek horen, traditioneel en modern. Natuurlijk laten wij ook Nederlandse muziek horen, voor zover we dat offline hebben gezet. Het begint met Bløf en voor de grap laten we wat Rowwen Heze horen. Uiteraard klinkt het laatste grappig voor ons gids, maar wij zetten het snel uit. Even later draait onze gids Westlife en andere westerse maar wat verouderde muziek. Twee uur wandelen later staat er een busje voor ons klaar, die brengt ons naar een boeddhistisch klooster in de bergen. We wandelen over het terrein en bespreken de gebruiken rondom geloof met de gids, zowel de Mongolische als de Nederlandse. Ook gaan we het klooster nog even in en gaan daarna met het busje terug naar ons Gerkamp. Daar aangekomen kunnen wij al snel aan onze lunch beginnen. Een soepje en wat warme deeg gevuld met gehakt. Met gevulde buikjes wachten we nog even in onze Ger om daarna naar een echt nomaden gezin te gaan. Bij het nomaden gezin krijgen we plaats in de Ger, om precies te zijn het noordelijke deel aangezien daar de gasten en waardevolle spullen geplaatst worden. De vrouw des huizes begint direct een mix van water, melk van de jak en kruiden warm te maken. Ook worden er broodjes, snoepjes en cakejes op tafel gezet. Eerst moeten we wat brood eten, vrij snel daarna krijgen wij onze "Soete the" (het mengsel wat net van het vuur komt). Aarzelend nemen we allen de eerste slok, dan blijkt het best te drinken. Het smaakt naar licht zoute melk aangelengd met water. Stefan heeft alles als eerste opgedronken en krijgt daarom het aanbod voor nog een kopje, dit slaat hij af. Als alle kopjes op zijn loopt de man naar een grote ton in de Ger en haalt hier een soeplepel Airag uit (gefermenteerde jakmelk). Origineel wordt dit gemaakt van paardenmelk, maar deze familie maakt het van jakmelk en wordt ook Airag genoemd. Van dit drankje nemen we allen een slokje. Je kunt de gisting ruiken en het smaakt naar brokkelige melk met een soort champagne nasmaak, niet zo lekker als champagne maar wel een soort zelfde afdronk. Hierna bedanken wij de familie en gaan wij terug naar onze Ger. Hier rusten we wat uit en praten na over onze belevenissen. Als avondeten krijgen wij een soort bami op Mongolische wijze. Na het eten doen we nog een kaartspel in de Ger onder genot van een biertje en gaan daarna naar bed.