Met de trein door de douane

Dinsdag 29 september

Vandaag slapen we iets uit, voor we gaan ontbijten. Als wij in het restaurant komen, staat onze tafel al gedekt en kunnen wij bestellen. Na het ontbijt besluit Denise even in het hotel te blijven en uit te rusten, de mannen gaan nog even wandelen. We gaan naar de kant waar we gisteren geëindigd zijn, na 15 minuten lopen komen wij een markt tegen en besluiten te gaan kijken. Zodra wij de markt oplopen stoppen tien marktkoopvrouwen met praten en draaien hun hoofd onze kant op. Even wordt er geen woord gesproken en dan gaan ze los. Met z'n allen kakelen ze in het Russisch door elkaar, waarschijnlijk met het doel ons de gerookte vis die op hun kraampjes ligt te verkopen. Wij lopen door naar een ander deel van de markt, later keren wij nog terug naar hetzelfde deel. Nu zijn de dames iets rustiger en laten zij alle soorten van dezelfde vis zien, de ene rauw, de ander gerookt en sommige nog warm. Toch slaan we het aanbod af en lopen door. We gaan terug naar het hotel om Denise te halen en te gaan lunchen. Na de lunch worden we opgehaald voor onze transfer naar Irkutsk. We komen aan op het kantoor van onze gids, daar kunnen wij onze backpacks achter laten om de stad te gaan verkennen. De stad Irkutsk is verrassend goed voor toeristen, ze hebben borden in het Engels en een groene lijn over straat die je langs alle bezienswaardigheden van de stad leidt. In tegenstelling tot onze gedachte heeft de stad meer te bieden en is het een leuke stad. Rond 21 uur zijn we terug bij onze gids op het kantoor en worden wij naar het station gebracht voor het vervolg van onze reis. Op het perron blijkt dat wij een ander soort wagon hebben dan het eerste stuk, een echte Mongoolse wagon. Steeds meer mensen stappen in, maar geen locals zo aan de tassen en koffers te zien. Uiteindelijk blijken wij in een compleet Europese wagon te zitten met Duitsers, Engelsen, Fransen, een Belg en nog meer Nederlanders. Dat is wel een afknapper we maken de reis om locals te zien in hun normale gebruik van deze trein, dan maar snel richting Mongolië.

Woensdag 30 september

Al rond 8 uur zijn Denise en ik wakker, vanwege de warmte in de coupe. De verwarming staat namelijk enorm hoog en dat slaapt niet lekker, gelukkig is het op de gang koeler. We starten de dag rustig op, spelen wat spelletjes en frissen ons op. Na een paar uur zijn Stefan en Gerwin ook wakker en sluiten zij aan bij het kaartspel. Tijdens het kaartspel staat Ronald Goedemondt op. Tijdens de laatste rondes zijn wij meer afgeleid door de mooie omgeving, dan dat wij met het spel bezig zijn. In tegenstelling tot het uitzicht tijdens onze eerste dagen in de trein, is het uitzicht nu schitterend en afwisselend. Uitgestrekte landschappen met gekleurde bomen, bosjes en rivieren. Op de achtergrond altijd bergen. Geen moment vervelen wij ons. Rond 14 uur komen wij aan bij de Russische grenscontrole. De beambten stappen binnen vragen om onze paspoorten, de beste man kijkt in ons paspoort kijkt ons een keer aan en geeft het paspoort weer terug. Dan horen wij dat we twee uur moeten wachten voor wij verder mogen en gaan buiten wachten. Buiten is het nog redelijk weer, een lekker zonnetje maakt het prima weer om even een paar uur buiten te wachten. 4 uur duurt de stop aan Russische kant in totaal, in die tijd hebben ze vier keer ons paspoort bekeken, twee keer met een speurhond rondgelopen en onze coupe doorzocht op verboden goederen. Dan rijden wij 15 minuten en stoppen aan Mongoolse zijde, daar komen ze ons paspoort ophalen en deze krijgen wij na 1 uur terug. Ook komt er apart nog een beambte langs om onze custom declaration te controleren, ondertekenen en te bestempelen. Na al deze handelingen zijn we in principe klaar, maar moeten we toch nog in totaal 3 uur wachten voor wij verder kunnen. Een hele belevenis, dat is het zeker, maar af en toe oogt het inefficiënt en is het ongemakkelijk. Met alle controles achter de rug kunnen we onze avond noodles klaarmaken, eten en ons op maken voor morgenvroeg, onze trip naar Terelj nationaal park.